Ons systeem van regelgeving is nog gebaseerd op de industriële revolutie: we doen zaken met mensen waarvan wij het gezicht of de identiteit niet kennen en als oplossing voor het verloren vertrouwen in elkaar is het vertrouwen geïnstitutionaliseerd en vervangen door een toenemend netwerk van regelgeving, garanties en vangnetten. In de deeleconomie juist een tegenovergestelde beweging. Wat kunnen we daar van leren?